„Siomona”
to wspaniała książka opisująca losy nietuzinkowego człowieka jakim była nie
żyjąca już niestety Simona Kossak, córka Jerzego Kossaka. Biografia ta jest
godna polecenia nie tylko dla miłośników książek tego gatunku, ale również dla
tych, którzy zazwyczaj go unikają. Opowieść o życiu tak niezwykłej osoby, jaką
była Simona nie może być przecież nużącą lekturą.
Jest to opowieść o kobiecie, która
przez całe swoje życie musiała mierzyć się z ciężarem jakim było noszenie
nazwiska Kossak, a także z faktem, iż zarówno ojciec jak i matka byli
rozczarowani tym iż zamiast czwartego Kossaka, na świat przyszła właśnie ona.
Był to dla Simony i ogromny ciężar, ale (jak można wywnioskować z lektury)
motor do działania, osiągania sukcesów na innym polu niż mieli to w zwyczaju
Kossakowie- czyli w malarstwie. Simona jak wiadomo była biologiem, kochała
zwierzęta i potrafiła je rozumieć w sposób, którego innym ludziom nie dane jest
poznać. Przede wszystkim nigdy nie bała się zwierząt (z wyjątkiem pająków). To
dla nich zapewne przez trzydzieści lat żyła w dziczy bez prądu i bieżącej wody-
czyli w warunkach, w których mało kto dałby radę wytrzymać chociażby tydzień.
Dla zwierząt i dla Puszczy Białowieskiej poświęciła wiele i wiele dla nich
wywalczyła. Pokazała jak silnie nasza ludzka natura przypomina tę zwierzęcą.
Biografia Simony Kossak jest pouczająca
pod wieloma względami. Przede wszystkim pokazuje iż warto żyć po swojemu nawet
wówczas gdy wszyscy wokoło uważają to za niewłaściwe. Życie Simony uczy, iż pomimo
trudności jakie niesie ze sobą nasz los, życie w zgodzie ze swoimi przekonaniami,
w stylu który dla nas jest odpowiedni, pomaga z większą siłą iść do przodu i
nie poddawać się. Ponad to plusem biografii jest to, iż jest świetnie wydana,
zawiera masę zdjęć Simony i zwierząt oraz ludzi, którzy byli jej towarzyszami.
Zdecydowanie polecam!
Elwira Jóźwiak
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz