Wszystkie wojny Lary, Wojciech Jagielski

Niedawno do księgarń zawitała najnowsza książka Wojciecha Jagielskiego „Wszystkie wojny Lary”. Bohaterką jest Lara-mieszkanka Pankisi- krainy na wschodzie Gruzji.  Lara i jej rodzina należy do grupy etnicznej Kistów- tzw. gruzińskich Czeczenów. Lara wychowana w dolinie nie znała świata poza swoją wioską. Dopiero po wyjściu za mąż zamieszkała z mężem w Groznym i tam urodziła dwóch synów: Szamila i Raszida. Z Groznego uciekła przed wojną i zawędrowała znowu w swoje rodzinne strony  do wioski Dżokolo. W tym czasie do doliny trafili czeczeńscy partyzanci i ten fakt niewątpliwie zaburzył spokój i ład w Pankisi. Lara z obawy przed niekorzystnym wpływem poglądów nowo przybyłych na jej dzieci, wysłała synów wraz z ich ojcem do „Ziemi Obiecanej”, jaką miała się dla nich stać Europa. Strach przed faktem, iż synowie mogą chcieć zaciągnąć się do walk partyzanckich był silniejszy niż uczucie tęsknoty, jakie na nią spadło po wypuszczeniu dzieci w świat. Kobieta miała poczucie że dobrze zrobiła wysyłając najbliższych jej sercu do Niemiec, a wszelkie obawy o ich bezpieczeństwo odsunęła od siebie. Szamil i Raszid dobrze radzili sobie z nauką niemieckiego i szybko zaaklimatyzowali się w nowym miejscu, ale ze względu na różne czynniki ich asymilacja w nowym środowisku nie poszła w tym kierunku, o którym myślała Lara. Nowe znajomości nie doprowadziły chłopców do wyższej pozycji w hierarchii społecznej, ani do zmiany poglądów, którymi zostali zarażeni od czeczeńskich partyzantów w dolinie Pankisi. Pobyt w Europie nie ochronił ich przed wojną czego tak bardzo bała się Lara, a być może pchnął ich w sam środek wojny, jaka toczy się obecnie w Syrii.

            Książkę Wojciecha Jagielskiego polecam Państwu z kilku względów. Po pierwsze poruszane w niej sprawy są obecnie bardzo aktualne. Po drugie autor pokazuje jaka jest sytuacja emigrantów ze wschodu w Europie widziana ich oczami. Jeżeli chcecie poznać mechanizm rodzenia się fundamentalizmu to myślę, że ta lektura pozwoli wam ten mechanizm zrozumieć. Mi ta książka pozwoliła przede wszystkim zrozumieć jak dla człowieka ważna jest jego tożsamość i jak bardzo potrzebuje identyfikacji z kimś lub czymś (naród, religia, ideologia), aby odpowiedzieć sobie na pytanie kim jest.  Poznając losy Lary, Szamila i Raszida poznajemy również problemy XXI- wiecznej Europy, których nie powinno się marginalizować i udawać, że nie istnieją. Książka zachęca do głębszej refleksji nad ich istotą. Polecam!

Elwira Jóźwiak